BYSTRZYK PEREZA (144)

BYSTRZYK PEREZA –  BYSTRZYK CZERWONOPLAMY (Łac.Hyphessobrycon Erythrostigma)

W naturalnych warunkach gatunek ten występuje na zalesionych obszarach dopływów strumieni, zakoli Górnej Amazonii (tzw. czarnych wodach), na terenie Peru, Kolumbii i Brazylii.

WYGLĄD ZEWNĘTRZNY

Rybka charakteryzuje się wysokim, bocznie spłaszczonym pokrojem ciała. Ubarwienie jest złoto – różowe z białawym podbrzuszem oraz czerwonymi plamami za pokrywami skrzelowymi i u nasady ogona, w kształcie przypominającymi serduszko. Płetwy są przezroczyste i obrzeżone na biało. Dorosłe osobniki osiągają do 8 cm.

DYMORFIZM PŁCIOWY

 Samica jest bardziej okrągła, słabiej wybarwiona i mniejsza od samca. U samca pierwsze promienie płetwy grzbietowej i odbytowej są wydłużone.

WYMAGANIA BYTOWE

Rybka lubi zacienione, dobrze zagospodarowane zbiorniki z ciemnym podłożem. Niezbędna jest systematyczna podmiana wody i skuteczna, ale delikatna filtracja.

 Temperatura 24-28C, PH 6,0 – 7,2.

ŻYWIENIE

Jest to wszystkożerna rybka. Chętnie przyjmuje pokarm suchy, ale należy także karmić ją ,żywymi i mrożonymi larwami owadów. Dietę winno się także wzbogacić o pokarm roślinny.

ROZMNAŻANIE

Samica rozrzuca ikrę wśród roślin lub na podłożu. Po 1 – 1,5 dniach następuje wylęg, a po 3 -4 dniach narybek staje się samodzielny. Rodzice nie opiekują się potomstwem i mają tendencję do zjadania ikry.

CIEKAWOSTKI

Bystrzyk Pereza to cicha i aktywna rybka, która najlepiej czuje się w stadku. Pojedynczo trzymane osobniki mogą obgryzać płetwy współtowarzyszy, bądź przeciwnie – stają się płochliwe i zdominowane. Rybka jest bardzo wrażliwa na zmianę parametrów wody – często chorują na ospę i chorobę welwetową.