BRZANKA WIELKOŁUSKA (145)

BRZANKA WIELKOŁUSKA –  (Łac.Barbus Oligolepis)

Zamieszkuje obszary wód Indonezji i Sumatry.

WYGLĄD ZEWNĘTRZNY

Ciało rybki wybarwione jest na srebrzysto – oliwkowy kolor, z ciemniejszymi łuskami w okolicach linii bocznej i jasnym podbrzuszem. Płetwy są koloru żółto – czerwonego, obrzeżone na czarno. Dorosłe osobniki  osiągają do 5  cm.

DYMORFIZM PŁCIOWY

Samica jest większa, samiec mniejszy, ale bardziej intensywnie wybarwiony . Płetwy samca są intensywniej czerwone, natomiast u samicy opalizują na żółto.

WYMAGANIA BYTOWE

Akwarium dla stadka 8 -10 osobników  minimum 100 l, dobrze zagospodarowane, z miejscem do swobodnego pływania. Oświetlenie stłumione, woda dobrze filtrowana, dojrzała.

 Temperatura 22-26C, PH 6,0 – 6,5.

ŻYWIENIE

Dobrej jakości pokarm suchy, żywy i mrożony.

ROZMNAŻANIE

Brzanka Wielkołuska rozrzuca ikrę wśród roślin lub w toni wodnej. Wylęg następuje po około 24 godzinach, a po kolejnych dwóch dniach młode stają się samodzielne. Po złożeniu ikry należy odłowić rodziców, ponieważ mają tendencję do zjadania ikry.

CIEKAWOSTKI

Brzanka Wielkołuska to typowa przedstawicielka gatunku ławicowego, dlatego także w akwarium należy ją trzymać w grupce kilku osobników. Z natury to przyjazna i wesoła rybka, ale dla dobrego samopoczucia potrzebuje dużej ilości roślin i schowków w akwarium. Jako jedna z nielicznych brzanek nie podgryza swoich współtowarzyszy, a więc można ją łączyć z innymi spokojnymi gatunkami (neony, danio,kiryski).