AKARA Z MARONI (113)

UWAGA - TYLKO ODBIÓR OSOBISTY

AKARA  Z  MARONI (Łac.Cleithracara Maronii )

Występuje w wolno płynących lub stojących , brunatnych i porośniętych humusem, wodach Ameryki Południowej.

WYGLĄD ZEWNĘTRZNY

Wybarwienie żółto-brunatne lub czerwone . Charakterystyczna jest czarna pionowa pręga przechodząca od czubka głowy, przez oko do dolnej części pyska oraz ciemna plama pośrodku tułowia. Samiec osiąg ok.10 cm, samica do ok. 7 cm.

DYMORFIZM PŁCIOWY          

Samiec jest większy, bardziej wybarwiony oraz ma wydłużoną płetwę brzuszną i grzbietową.

WYMAGANIA BYTOWE

Wymagają minimum 110 L akwarium, z ciemnym piaskiem, płaskimi kamieniami , roślinami oraz oszczędnym oświetleniem, nawiązującego do naturalnych warunków bytowych rybki. Temperatura  22 – 28 C, PH 4,0 – 7,5 .

ŻYWIENIE

W naturze Akara z  Maroni odżywia się bezkręgowcami oraz szczątkami organicznymi. Nie jest wybredna. Akceptuje każdego rodzaju pokarm dedykowany dla pielęgnicowatych, ale warto wzbogacić dietę w żywy pokarm np. dafnię lub artemię.

ROZMNAŻANIE

Akara z Maroni to monogamiczny gatunek, łatwy do rozmnożenia w hodowli. Oczekując młodych rybek warto dla bezpieczeństwa oddzielić parę przed tarłem. W trakcie tarła samica składa 300 – 400 jaj, ułożonych w rzędach, gotowych do zapłodnienia. Wylęg młodych rybek następuje w ciągu ok. 5 dni.

CIEKAWOSTKI

To spokojna i towarzyska pielęgnica. Nie niszczy roślin. Potrzebuje ich natomiast jako schowka w sytuacjach zagrożenia. Wówczas , chowając się wśród roślin zmienia barwę na ciemniejszą, starając się stopić z otoczeniem.

Jest wyjątkowo opiekuńcza wobec potomstwa. Rodzice zajmują się narybkiem nawet do 6 miesięcy.